Geen tijdschrift, wel een (tijdelijk) nieuw project?
Beste leesvrienden,
Hier zijn we weer… digitaal. Neen, er valt voor deze laatste editie van 2021 geen papieren tijdschrift in je brievenbus. We beslisten met ons team om de grote oplage van zo’n 2.100 tijdschriften uit te stellen tot begin 2022. Dit deden we niet zomaar. Laten we dit even duiden.
Als ‘volger’ van Euro-Children weet je dat we door de wereldwijde pandemie in 2020 geen kinderen konden ontvangen in onze gastgezinnen. Deze zomer sloot Wit-Rusland zijn grenzen door de politieke spanningen aldaar en gaf hierdoor geen toestemming aan onze kinderen om in groep te reizen. Ook in 2021 werd onze werking bijgevolg gedwongen stilgelegd. Spijtig genoeg moeten wij vaststellen dat er geen positieve evolutie komt in Wit-Rusland waardoor we vrezen dat een blokkering zich ook in de zomer van 2022 kan herhalen.
Gezien de huidige aanhoudende en zorgwekkende evolutie van de pandemie wereldwijd, realiseren we ons gelijktijdig dat de kans meer en meer bestaande is dat reizen van/naar het buitenland ook deze zomer onmogelijk kan worden.
Waarom dan onze gastvrijheid niet open stellen voor kinderen van dichtbij?
Deze gedachte kwam reeds in juli tot leven toen ons de berichten en beelden bereikten van de watersnood in Wallonië. We hadden net onze gastouders geïnformeerd dat de Wit-Russische overheid haar grenzen bleef blokkeren voor onze kinderen, toen een spontane reactie van een gastouder kwam of ze iets konden betekenen voor een Waals kind. Twee maal hebben we dit voorstel overgemaakt aan het Rode Kruis. We kregen te horen dat ze dit zouden noteren en ons informeren wanneer we iets konden doen… Niets meer gehoord.
Toch zijn we niet bij de pakken blijven zitten en trokken eind september naar Antwerpen om ons verhaal te brengen bij Bruno Aerts, voorzitter Caritas Vlaanderen. Hij is onze werking heel genegen en luisterde heel geboeid. Onmiddellijk regelde hij een overleg met zijn directeur Dominic Verhoeven (ook hij heeft ons reeds bijgestaan bij moeilijke internationale gesprekken). Dit gesprek, eind november, was – zoals men zegt – heel productief. Dominic was blij te horen dat we ons richten naar deze slachtoffers. Vooral omdat we een samenwerking tot stand willen brengen om kinderen die niet alleen met hun gezin zijn getroffen door deze verschrikkelijke watersnood vorige zomer, maar ook behoren tot de minst sterke groep in de samenleving. Op die wijze zouden deze kinderen uit de getroffen dorpen een 3-tal weken op vakantie kunnen.
Caritas is reeds actief in de hard getroffen Vesdervallei. Dominic nam ons voorstel mee naar de Raad van Bestuur en de hulpverleners ter plaatse… Op dit ogenblik wachten we nog hun antwoord af en konden onze drukker, het maatwerkbedrijf Ryhove, niet tijdig onze opdracht doorgeven. Dus… daarom geen tijdschrift met een toegevoegde (nieuwe?) affiche.
Uiteraard is dit nog een idee, een project in wording en zullen we bij een JA vanuit Wallonië eerst onze huidige & kandidaat gastgezinnen persoonlijk contacteren. Want ook zij moeten open staan om dit (tijdelijk) nieuw project te lanceren. Een ding staat vast, we laten de kinderen uit Wit-Rusland én de medewerkers in Caritas Minsk niet los. We blijven onze banden/contacten met hen onderhouden en hen verder uitnodigen, in de hoop op betere tijden… want hoop, doet leven!