Opnieuw geen zomer deze zomer
Beste lezers,
Deze zomer was voor ons allen niet echt een gewone zomer. We werden volop gevaccineerd, volgden via de media de updates van het Overlegcomité of ontvingen regelmatig een mail van BE-Alert, checkten RE-open EU om op te volgen of we nu leefden in een groene, oranje of rode-zone, leerden omgaan met de Covid Safe-app,… én het was nat en koud. Brr…
En toch, hier in Vlaanderen werden we nog gespaard van veel overlast of natuurrampen. Denken we maar aan de velen in het zuiden van ons land waar zich drama’s en gevechten tegen het water hebben afgespeeld, of de landen waar bosbranden bovenop deze Covid-miserie kwam. Of in Wit-Rusland, waar de inwoners gewoon worden beperkt in hun zijn, denken en doen omwille van politieke spanningen. En dan hebben we het nog niet gehad over wat zich afspeelde in Afghanistan!
Laten we eerlijk zijn (ook al hadden we het anders gewild), het valt nog allemaal goed mee. Ons bedje, ons huis, staat op een plek waar we het goed is om te leven, ook in bizarre en nare tijden. We kunnen zomaar een vaccin krijgen (zonder 1 cent te betalen), mogen onze mening uiten en kennen geen onderdrukking, én konden zelfs (mits een test of een quarantaine en het invullen van wat documenten) toch op reis als we er zin in hadden. Was het maar overal zo…
Onze gastkinderen uit Belarus hadden ook geen fijne zomer (weeral niet) want – dat wist je al en kan je op de volgende bladzijde ook lezen – ook zij mochten hun land niet uit. Neen, dit mocht niet van hun regering. Niet om Covid, maar gewoon omdat de overheid dit verbood. Zo simpel is dit, maar uiteraard niet voor deze kinderen. Dit deed ook Euro-Children pijn om hen voor de 2e keer niet te kunnen verwelkomen. Omdat we vonden dat we iets moesten doen, hebben we een kleine actie ondernomen. Meer hierover lees je verder in dit tijdschrift.
Voor Euro-Children is een zomer pas geslaagd, wanneer er kinderen bij onze gastgezinnen op vakantie kunnen. 2021 wordt dan wel het jaar dat geen kinderen overkwamen, maar wel een jaar waar opnieuw een mooi aantal nieuwe gastgezinnen klaarstonden om hun huis, hun thuis open te stellen voor kinderen die het minder goed hebben. Ook voor hen was het (verwachte) afgelasten uiteraard een grote teleurstelling. Wel was het treffend dat velen antwoordden dat het voor de Belaruskinderen en hun ouders nog veel erger was.
We zijn onze gastouders heel dankbaar, want ook zij blijven trouw om volgend jaar paraat te staan om deze kinderen met open armen te ontvangen. Laten we samen hopen op betere tijden!
Dank ook aan u, beste lezers, om ons ook in deze minder fijne tijd voor Euro-Children te blijven steunen. Gewoon met het lezen van ons tijdschrift, ons te volgen op Instagram of leuk te vinden op Facebook, een affiche te verspreiden, deel te nemen aan onze jaarlijkse quiz (zie laatste pagina). Kleine signalen die ons een goed gevoel geven en de kracht om hoopvol verder te doen.
Hou jullie gezond en tot onze volgende editie!